byle

byle I {{/stl_13}}{{stl_8}}spój. {{/stl_8}}{{stl_7}}'łączy zdania lub ich części; zapowiadany fragment tekstu wyraża cel lub skutek, ku któremu dąży czynność zdania nadrzędnego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mów swobodnie, byle na temat. Byle wydostać się z miasta, chwytam się różnych sposobów. Bezdomni żebracy grzebią w śmietnikach, byle zaspokoić głód. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}byle II {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w połączeniach z wyrazami {{/stl_7}}{{stl_8}}kto, co, jak, gdzie, kiedy, jaki, który {{/stl_8}}{{stl_7}}wskazuje, że mówiącemu jest obojętny wybór osoby, rzeczy, sposobu, miejsca, czasu, cechy; pierwszy lepszy, nieokreślony; marny, lichy; każdy bez wyboru': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cieszył się byle czym. Nie rozmawiał z byle kim. Zrobił to byle jak. Połóż to byle gdzie. Możesz przyjść, kiedy zechcesz, byle kiedy. Te meble są byle jakie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w połączeniach z rzeczownikami wskazuje, że dana osoba, rzecz nie została specjalnie wybrana, jest więc mało ważna, mało wartościowa; pierwsza lepsza, jakakolwiek': {{/stl_7}}{{stl_10}}Byle chłystek nie będzie tu rządził. Opowiadał o tym przy byle okazji. Kłócą się o byle drobiazg. {{/stl_10}}